Ο κεκαλυμμένος κίνδυνος για τα οστά
Με τον όρο οστικό οίδημα αναφερόμαστε στη μεταβολή του μαγνητικού σήματος στα οστά που απεικονίζεται στην μαγνητική τομογραφία.
Η κλινική αυτή οντότητα περιγράφηκε για πρώτη φορά 1988 από τον Von Wilson όταν η χρήση του μαγνητικού τομογράφου άρχισε να επικρατεί στην διερεύνηση των μυοσκελετικών παθήσεων. Αρχικά η πάθηση αυτή είχε χαρακτηριστεί ως παροδική οστεοπόρωση.
Τον τελευταίο καιρό βομβαρδιζόμαστε από τα social media όσον αφορά την ολική αρθροπλαστική γόνατος με όρους όπως ελάχιστης επεμβατικότητας MIS, αναίμακτη, ανώδυνη, fast track, ρομποτικό γόνατο, ψηφιακό γόνατο, εξατομικευμένο γόνατο, συμβατική αρθροπλαστική. Θα ήθελα, επειδή στον κόσμο επικρατεί μεγάλη σύγχυση, να παραθέσω και να απαντήσω σε ερωτήσεις και απορίες που μου θέτουν συχνά οι ασθενείς.
Τα κριτήρια με τα οποία ο θεράπων ορθοπαιδικός θα προτείνει στον ασθενή του την ολική αρθροπλαστική διακρίνονται σε βασικά κριτήρια ή απόλυτες ενδείξεις (πρέπει να πληρούνται απαραίτητα) και σε δευτερεύοντα κριτήρια η σχετικές ενδείξεις (μπορεί να υπάρχουν δεν είναι απολύτως απαραίτητα) και μπορούν να ενισχύσουν την λήψη της απόφασης για μια ολική αρθροπλαστική. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον ασθενή και αφορούν ένα αυξημένο προφίλ επιπλοκών ή με δυνητικά φτωχό χειρουργικό αποτέλεσμα και μπορούν επομένως να αποδυναμώσουν τη σύσταση για αντικατάσταση της άρθρωσης.
Παλαιότερα λέγαμε στους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα γόνατος να υπομένουν τον πόνο να καθυστερήσουν την επέμβασή να κερδίσουν χρόνο και μετά αφού υποβάλλονταν τελικά στο χειρουργείο τους λέγαμε "τώρα πρόσεχε μην κάνεις τίποτα για να μην χαλαρώσει".
Η αλήθεια είναι κάπου στην μέση.
Στην οστεοαρθρίτιδα, ο αρθρικός χόνδρος αφυδατώνεται, σπάει και λεπταίνει με αποτέλεσμα να εμφανιστεί το κόκαλο από κάτω. Στα πρώτα στάδια καθώς τρίβεται ο χόνδρος τα κομματάκια αυτού ελευθερώνονται στην άρθρωση και ερεθίζουν τον θύλακο και έτσι παράγεται το υγρό μέσα στην άρθρωση. Αργότερα όταν φθαρεί όλος ο χόνδρος αποκαλύπτεται το κόκαλο το οποίο αντιδρά, τρίβεται, γίνεται λείο και σκληρό και παράγονται μικρές οστικές προεξοχές, τα οστεόφυτα, τα οποία περιορίζουν το εύρος της κίνησης στην άρθρωση. Κακώς έχει επικρατήσει τα οστεόφυτα να λέγονται και άλατα καθώς πολλοί θεωρούν υπεύθυνη για την εμφάνισή τους τη διατροφή.
Όταν ο βασ. Kaiser Franz Joseph I. της Αυστρίας ρώτησε τον πρώτο ορθοπαιδικό της Βιέννης Adolf Lorenz τον 19ο αιώνα τι είναι η "ορθοπαιδική", αυτός απάντησε, "μεγαλειότατε είναι η τέχνη της ιατρικής που κάνει τον στραβό ίσιο και τον κουτσό να περπατάει".