Επικονδυλίτιδα (Tennis Elbow / Golfer's Elbow)

Η διάγνωση στηρίζεται σε δύο βασικούς άξονες:

1. Ιστορικό: Περιλαμβάνει την περιγραφή των συμπτωμάτων, την ύπαρξη προηγούμενων παθήσεων, και τις καθημερινές ή αθλητικές δραστηριότητες του ασθενούς.
2. Κλινική εξέταση: Ο πόνος εντοπίζεται στον αγκώνα και συχνά επεκτείνεται στο αντιβράχιο και το χέρι. Είναι διαξιφιστικός και επιδεινώνεται με συγκεκριμένες κινήσεις.

Στην περίπτωση της έξω επικονδυλίτιδας πάσχουν οι εκτείνοντες μύες του αντιβραχίου. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται όταν προκαλείται πόνος κατά:

• Τον υπτιασμό του αντιβραχίου με αντίσταση
• Την έκταση του καρπού με αντίσταση
• Την έκταση του μεσαίου δακτύλου με αντίσταση
• Την παθητική κάμψη του καρπού
• Την έκταση του αγκώνα

Στην περίπτωση της ωλένιας ή έσω επικονδυλίτιδας που αφορά την ομάδα των καμπτηρών μυών,  ο πόνος εντοπίζεται στην έσω επιφάνεια του αγκώνα και προκαλείται κατά:

• Την κάμψη του καρπού με αντίσταση
• Τον πρηνισμό του αντιβραχίου με αντίσταση
• Την κάμψη του αγκώνα με αντίσταση

Κατά την αρχική επίσκεψη, είναι απαραίτητο να γίνει λεπτομερής διαφορική διάγνωση, ώστε να αποκλειστούν άλλες παθολογικές καταστάσεις όπως φλεγμονώδης αρθρίτιδα (π.χ. ρευματοειδής ή ψωριασική), κάταγμα κεφαλής της κερκίδας ή χόνδρινες ενδοαρθρικές βλάβες.

Τι άλλο μπορεί να μοιάζει με επικονδυλίτιδα;

Παρόλο που τα συμπτώματα της επικονδυλίτιδας είναι χαρακτηριστικά, είναι σημαντικό να αποκλειστούν άλλες παθήσεις που αφορούν την άρθρωση του αγκώνα (κατάγματα ή ενδαρθρικές βλάβες της άρθρωσης του αγκώνα, συνδεσμικές κακώσεις), σύνδρομα παγίδευσης νεύρων (π.χ. πρόσθιο μεσόστεο νεύρο) ή πόνος που αντανακλά από τον ώμο ή την αυχενική μοίρα.

Η θεραπεία της επικονδυλίτιδας εξαρτάται από το στάδιο της πάθησης, την αιτία και την ένταση του πόνου. Πρώτο βήμα είναι πάντοτε η συντηρητική αντιμετώπιση.

Στάδιο 1: Στο αρχικό στάδιο πρώτος στόχος είναι η αντιμετώπιση του πόνου με:

• Αντιφλεγμονώδη ή αναλγητικά φάρμακα
• Παγοθεραπεία
• Τοπικές αλοιφές
• Ξεκούραση και τροποποίηση δραστηριοτήτων

Σε περιπτώσεις έντονου πόνου, μπορεί να τοποθετηθεί νάρθηκας ακινητοποίησης για δύο εβδομάδες.

Σε έντονο πόνο που δεν υποχωρεί με την αγωγή ή ο ασθενής λόγω παθολογικών προβλημάτων δεν μπορεί να πάρει αγωγή από το στόμα, μια καλή λύση είναι η τοπική έγχυση κορτιζόνης σε συνδυασμό με τοπικό αναισθητικό.

Στάδιο 2: Σε δεύτερο χρόνο, πολύ αποτελεσματικά είναι τα παρακάτω:  

• Φυσικοθεραπείες με υπερήχους, TENS, laser
• Κινησιοθεραπεία με ασκήσεις διάτασης και ενδυνάμωσης των μυών του αντιβραχίου

Στην φάση της αποθεραπείας ή και μετά την αποθεραπεία η χρήση ειδικών επιδέσμων σιλικόνης (δέστρες) κατά την άσκηση ή την εργασία, αλλά και στην καθημερινότητα, για υποστήριξη της άρθρωσης έχει ευεργετικά αποτελέσματα.

Στάδιο 3: Σε χρόνιες περιπτώσεις, η αναγεννητική θεραπεία με εγχύσεις για την αναγέννηση των ιστών έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματική τα τελευταία χρόνια.

Η χειρουργική λύση εξετάζεται μόνο εάν αποτύχουν τα συντηρητικά μέσα για διάστημα τουλάχιστον έξι μηνών, και ο ασθενής έχει ήδη τροποποιήσει τις αθλητικές ή επαγγελματικές του δραστηριότητες χωρίς ουσιαστική βελτίωση.

Στο πλαίσιο αυτό, εφαρμόζονται διάφορες τεχνικές: ενδοσκοπικές, διαδερμικές και ανοικτές, οι οποίες στοχεύουν στη μείωση της τάσης στους προσβεβλημένους τένοντες και τη βελτίωση της αιμάτωσης.

Στην έξω επικονδυλίτιδα, η τεχνική που εφαρμόζεται είναι ανοικτή και περιλαμβάνει:

• Τομή περίπου 4 εκατοστών στην έξω επιφάνεια του αγκώνα
• Αφαίρεση του εκφυλισμένου τμήματος του τένοντα του βραχέως εκτείνοντα τον καρπό (ECRB)
• Μικροτρυπανισμοί στο σημείο πρόσφυσης για ενίσχυση της αιμάτωσης
• Συρραφή της περιτονίας για σταθερότητα και επούλωση

Μετεγχειρητική Αποκατάσταση

Μετά την επέμβαση:

• Ο αγκώνας ακινητοποιείται με νάρθηκα για τρεις εβδομάδες
• Ακολουθεί παθητική κινητοποίηση υπό την καθοδήγηση φυσικοθεραπευτή
• Μετά από οκτώ εβδομάδες, ο ασθενής επιστρέφει στις καθημερινές του κινήσεις χωρίς πόνο
• Μετά από τρεις μήνες, επιτρέπεται και η επιστροφή σε αθλητικές δραστηριότητες